به گزارش قدس انلاین، محمد باغستانی، عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، در آئین رونمایی از جلد دوم کتاب غریب قریب نوشته مرحوم سعید تشکری که امروز، ۱۷ خرداد ماه، در فروشگاه مرکزی انتشارات آستان قدس رضوی برگزار شد، با بیان اینکه دست گذاشتن سعید تشکری روی موضوع تاریخچه حرم اتفاق ارزشمند و قابل توجه است، اظهار کرد: من اهل خواندن رمان‌نیستم اما موضوع متفاوت کتاب «غریب قریب» بسیار جذاب است و ابعاد مختلفی از گذشته ما را نیز در خود گنجانده است.
وی افزود: معرفی شخصیت‌های سیاسی مختلف در قالب متن روان در این کتاب از ویژگی‌های این اثر است و بازنویسی شماری از کرامات امام رضا(ع)، ارائه تاریخچه‌ای از بنای حرم مطهر رضوی، معرفی بنا و معماری حرم به عنوان نمادی هویتی فرهنگی و بیان واقعیت‌های تاریخی به صورت مستند از نکات قابل اعتنا در این اثر است.
عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی عنوان کرد: مرحوم تشکری در این اثر متنی خواندنی برای مخاطبان فارسی‌زبان فراهم کرده و در آن تصاویری از بنای حرم مطهر را به شکلی مقابل چشم ترسیم کرده که مانند نخ تسبیح می‌ماند. همچنین در کتاب «غریب قریب» گزارشی از روند جای‌گیری حرم و تبدیل آن به هویت ملی ما و سیر گذر تاریخی آن را به رشته تحریر درآمده است. همچنین اینکه چگونه حرم از زمان دفن حضرت به تدریج بخشی از هویت ما شده، این کتاب را ارزشمندتر می‌کند و اتفاقا همین بخش از کتاب قابلیت تبدیل شدن به فیلمنامه دارد.
باغستانی ادامه داد: اگر بخواهیم به برخی از کاستی‌های کتاب هم بپردازیم، می‌توان به این نکته اشاره کرد که در رمان‌های تاریخی باید دید که قدرت خیال‌پردازی تا کجا بدون ایراد است و نویسنده چه میزان به تاریخ پایبند است. ای کاش نویسنده در آخر هر فصل به مستندات تاریخی که دست‌مایه این رمان تاریخی بلند شده، اشاره و به منابع اصلی که انتخاب شده استناد می‌کرد.
وی تصریح کرد: همه می‌دانیم که حرم رضوی از زمان دفن امام رضا(ع) میان مردم محبوب شده اما این رمان به درستی گذشته را بازسازی نکرده و نویسنده به مزار هارون‌الرشید در حرم مطهر توجه نداشته است. هارون شخصیت مهمی در بین خلفای عباسی بوده و وقتی فوت کرده مزار او هم در حرم بوده اما در کتاب به این مساله توجهی نشده است.
عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با اشاره به فرآیند به رسمیت شناخته شدن امام رضا(ع) در ایران اظهار کرد: این فرآیند خیلی طولانی بوده و باید تاریخ تشیع در کتاب غریب قریب بازسازی می‌شد اما به این فرآیند در حد چهار یا پنج صفحه اشاره شده که این مقدار برای این اثر ارزشمند کافی نیست. ضمن اینکه بخش مربوط به صفویه در کتاب کم است. صفویان معماری ایران را متحول کردند، شاه عباس حرم را براساس نقشه دارالسلطنه اصفهان بازسازی کرده اما در این کتاب به تیموری‌ها و ایلخانان بیشتر اشاره شده است؛ در صورتی که صفویان پررنگ‌تر بوده‌اند و این نکته باید در این رمان بیشتر دیده می‌شد.
نظر شما